weer een paar herinneringen erbij - Reisverslag uit Davao, Filipijnen van Fieke Heuvel - WaarBenJij.nu weer een paar herinneringen erbij - Reisverslag uit Davao, Filipijnen van Fieke Heuvel - WaarBenJij.nu

weer een paar herinneringen erbij

Blijf op de hoogte en volg Fieke

04 September 2014 | Filipijnen, Davao


De eerste werkdag, om 7 uur waren we bij het tehuis, er werd besloten dat twee van ons naar school gingen met 3 kinderen mee en de andere 2 gingen middags naar school, ik ging samen met Naomi naar school. Toen we op school kwamen zagen we een groot plein en daar om heen waren allemaal lokalen. In de lokalen zat ik bij de klas waar de kinderen les kregen die doof waren, het was voor mij heel bijzonder om te zien hoe hun alles uit beelden. Ze doen alles met hand gebaren. De juffrouw had op het bord geschreven; Beautiful ma’am Fieke, toen gingen ze dat met handgebaren na doen, heel schattig! ( ze zeggen hier bijna overal ma’am achter, zoiets als mevrouw)
nadat de school was afgelopen moesten we wachten op de ‘taxi’. Ondertussen liepen we dus buiten, en overal echt OVERAL kwamen kinderen op ons af, super schattig! Ze stonden allemaal te kijken en klommen bijna op me, haha! ik vond het super schattig en maakte foto’s van ze.
In de middag hebben we spelletjes gedaan met de kids en konden om 4 uur weer na huis.
En natuurlijk gaat er bijna geen dag voorbij zonder dat we boodschappen hebben gedaan, want ook dat moest gebeuren. Avonds hebben we weer onze vaste zelfde maaltijd gegeten bij het ziekenhuis.


TGIF
Vrijdag begonnen we ook om 7 uur met werken, nu waren Naomi en ik ochtends in het tehuis gebleven en zijn in de middag naar school gegaan. Toen we op school aankwamen met de kids, bleek er een ander programma te zijn dan normaal omdat er een feest dag was, we zaten in een grote openplaats, met een podium, waar allemaal optredens waren van schattige kindjes met hele leuke pakjes aan, een soort verkiezing! Overal stonden natuurlijk weer kinderen om ons heen, en we werden zelfs de hele tijd gefotografeerd, voelde me eventjes beroemd haha! op een gegeven moment stonden we op, om te klappen en er stonden natuurlijk weer kindjes om ons heen, en ik stond even met Naomi te praten en ik voelde een heel klein vingertje over mijn arm heen gaan, en ik keek om. Stond er een heel schattig meisje met grote ogen te kijken en vroeg heel verlegen; “Is this real?’ ik moest lachen en zei dat ik echt echt wit was. Ook zaten er meisjes overal achter mij aan me haren te plukken en vroegen of het echt was. Na een tijdje zijn we weer terug gegaan naar het klas lokaal omdat Naomi het te druk vond worden en omdat de kinderen die wij moesten begeleiden naar de wc moesten.
Later gingen we nog naar de nccc en even uit eten!

Op zaterdag hebben we lekker uitgeslapen, het huisje schoon gemaakt en de was gedaan. we hebben een spel gemaakt voor de doven kinderen op school, een soort spel met plaatjes waar letters op staan, de lerares doet dan een handgebaar van een willekeurige letter en de kinderen moeten dan zo snel mogelijk het bijpassende kaartje vinden. We zijn weer in de keuken gaan eten bij het ziekenhuis, en geskyped met iedereen.


Zondag gingen we naar Nature Eden park, de dag begon allemaal heel leuk, we gingen met de taxi de berg op. Het park was ongeveer 2 uur rijden, toen we eenmaal op de berg waren, waren we nog fris en fruitig.. We gingen Skyriden en skycycle, dat was echt super leuk! in het begin wel even spannend en gillen natuurlijk! Maar het was wel super gaaf om mee te maken! Daarna wouden we naar een waterval, dus eenmaal bij de waterval allemaal foto’s en selfies maken natuurlijk, daarna wouden we verder lopen naar de vlindertuin.. dat was een beetje mislukt, op een gegeven moment waren we de weg kwijt, en niet eventjes zomaar de weg kwijt, maar echt echt de weg kwijt, als echte meisjes in de jungle.. het had ondertussen ook geregend, dus het was superglad overal, we zijn wel tien keer op onze billen gevallen, daar konden we wel om lachen natuurlijk haha! op een gegeven moment kwamen we mensen tegen en we besloten hun te volgen, het waren duitsers.. die ook de weg kwijt waren, ( ja echt, onze buurtjes in de jungle van de fili) het was ondertussen al 5 uur.. en om 6 uur word het donker.. dus wij waren een beetje bang. Op een gegeven moment waren we al 3 keer op dezelfde plek gekomen, dus we besloten de andere richting op te gaan, het was een groot doolhof.. uiteindelijk kwamen we een verharde weg tegen en zaten we gelukkig op de goeie richting… wij waren zo blij toen we de uitgang van het park zagen! Dus wij dachten oh snel n taxi en naar huis die viezigheid van ons afspoelen.. maar nee helaas was het niet zo gemakkelijk haha, er waren geen taxi’s meer boven op de berg.. dus wij vroegen om een tuktuk ( dat kleine karretje) maar nee die hadden ze ook niet meer, en voor de uitgang van het park stonden een paar motors.. en ja hoor wij gingen achter op de motor mee naar downtown (zo noemen ze de stad) het begin was wel even eng, want we zaten als blanke meisjes in korte broekjes achter op die motors, helemaal vies onder de blub, maar ach we waren blij dat we uit de rimboe waren! Dus hup daar gingen we! Toen we eenmaal onderweg waren begon het te regenen.. ooojeee… dus wij schuilen bij een of ander tentje.. maar nee het hield niet op.. we hadden een tuktuk verder gepakt, het was heel eng om in de tuktuk te zitten omdat het super echt super hard regende, en het een weg met hobbels en bobbels was. Maar we waren heel blij dat we weer een stuk verder weg waren naar huis. Op een gegeven moment hoorde we een knal onder de tuktuk en wij allemaal STOP roepen, wij dachten dat het een beest was.. maar nee, de chauffeur kijken onder de tuktuk in de keiharde regen, maar nee niks te zien, dus wij door rijden en wij vonden het al heel aardig dat de chauffeur zachter ging rijden omdat wij het zo eng vonden. Maar op een gegeven moment hoorde we nog een keer die knal en hij remde weer kei hard en langs de kant stonden mensen te schuilen, die riepen tegen ruth COME OUT COME OUT, dus ruth riep dat naar ons, en we wisten niet hoe snel we eruit moesten gaan en het wiel vloog eraf.. wij schrokken ons kapot en gingen schuilen bij die andere mensen, op dat moment voelde wij ons een beetje hopeloos omdat we in de middle of no where stonden met een kapotte tuktuk en keiharde regen.. dus wij gingen liften en wachten tot er een nieuwe tuktuk aan kwam, en ja gelukkig kwam er eindelijk een tuktuk langs en wat mochten we daar blij mee zijn! Die meneer heeft ons naar downtown gereden en ons aan een taxi geholpen, wat super lief was omdat het heel lang duurde om een taxi te vinden. Uiteindelijk toch een taxi, en na een uur rijden zat ik naar buiten te kijken via het raam.. maar gaf de moed al op omdat alles hier op elkaar lijkt, maar toen zag ik plotseling het bord van het ziekenhuis DR. Robillo Dus ik schreeuwde STOP STOP, wat waren wij blij om eindelijk weer thuis te zijn! We zijn onder de koude douche gesprongen en gaan slapen!

Maandag weer om 6 uur op.. dat was wel even pittig na zo’n dag als gister.. we mochten weer naar het tehuis voor gehandicapte kinderen. Deze keer bleven daily en ik ochtends in het tehuis en Naomi en ruth naar school, en in de middag gingen dail en ik naar school met de kids. Daarna boodschappen gedaan met spierpijn overal door gisteren.. haha. En we zijn vroeg gaan slapen omdat we nog super moe waren van zondag.

Dinsdag hadden we ochtends een operatie in het ziekenhuis, dus wij stonden in onze mooie operatie kleding fris en fruitig naast de operatie tafel. Dit was een operatie bij een vrouw die 48 was. De operatie werd gedaan door Dr. Robillo zelf. De baarmoeder en eierstok werden verwijdert bij de vrouw, omdat deze beide onder tumors zaten.. de buik van de vrouw was ook heel erg opgezet. De mevrouw onder narcose en daar ging de buik open.. na veel snijden en veel bloed was uiteindelijk de eierstok eruit, ( ik zal jullie de details besparen..) daarna de baarmoeder eruit, toen ze eruit waren gehaald lagen ze beide in een bakje, toen de vrouw werd gehecht liet dr. Robillo aan ons zien waar de tumors zaten in de baarmoeder.. het was een beetje akelig om te zien maar ook wel super interessant! Na de operatie hadden we een evaluatie gesprek met Helen, en hebben een planning gemaakt voor komende week. Daarna hebben we het huisje weer even gepoetst.. tja dat moet ook gebeuren helaas.. hierna zijn we gaan avond eten en avonds rustig aan gedaan.

Die dag gingen we dus echt langs bij verschillende instanties, als eerste gingen we naar de ‘rehab’, een afkickkliniek. We gingen ochtends met het busje van Dods er heen, toen we er aan kwamen zagen we grote hekken, de hekkens werden voor ons geopend en we kwamen op een groot plein. We werden voor gesteld aan iedereen en we kregen een rondleiding. De mannen en de vrouwen zaten gescheiden, er waren meer mannen als vrouwen daar. De mannen hadden grote slaapzalen met allemaal stapelbedden, toen liepen we naar de vrouwen, ondertussen kwamen we een hok tegen waarbij er mensen in zaten die ‘opgesloten’ zaten en die waarschijnlijk iets verkeerd hadden gedaan.. toen we bij de vrouwen waren zagen we ook jonge meisjes. Hele jonge meisjes van 10 jaar.. die daar zaten omdat ze drugs verkochten.. en meisjes van 13 jaar die echt al verslaafd waren. Dat was heel schokkend voor mij om te zien.. daarna hadden we een gesprek met de baas van de afkickkliniek. Na dat we daar waren geweest gingen we wake boarden, dat was echt heel gaaf, de eerste keer moest je op je knieën op een bord zitten en werd je een rondje getrokken aan een kabel. Daarna moest je op het bord staan. Nadat we dat twee uur hadden gedaan zijn we naar het ouderen centrum geweest, dat was een hele mooie plek daar, je had een ruimte waar ze activiteiten hadden en konden eten, en daar achter zat de zusterspost. Daar bij zat een ruimte waar veel bedden stonden waar de ouderen lagen die of niet zo veel geld hadden voor een eigen kamer of die geobserveerd moesten worden. Daarna gingen we naar de huisjes die zelf van de mensen waren. Dat waren mooie ruimtes ,natuurlijk nog steeds heel anders als in Nederland. Maar wel mooie hutjes!
Onderweg naar huis viel bijna iedereen in slaap en in de avond hebben we nog even geskyped.

Vandaag hebben we een dag gewerkt in het ziekenhuis, ik stond met ruth samen bij de spoedeisende hulp. De zelfde afdeling als eerst. Die dag hebben we ook veel dingen gezien, een paar hechtingen, veel mensen die een infuus kregen. En we hebben veel gepraat met de verpleegkundige die daar werken, zodat we ook een band krijgen met hun. Ook heb ik vandaag mijn eerste infuus geplaatst. Wat ik natuurlijk super spannend en leuk om te doen. Dat wil ik nog zeker een keer vaker doen.
Ik vind het ook super leuk dat de mensen die hier werken je gelijk uitnodigen om alles te doen, zoals ook infuus zetten en vitale functies meten. Er hangt een hele fijne sfeer tussen het personeel!


Bedankt voor het lezen! xxxxx

  • 04 September 2014 - 16:44

    Mieke:

    Sjonge, jonge wat een avonturen in de jungle. Goed op jezelf passen, hè Fieke.
    bijzonder dat je bij de operaties mag kijken. De binnenkant ziet erg toch heel anders uit

  • 04 September 2014 - 16:44

    Janny:

    Wat een ervaringen al in zo"n korte tijd!!! Heel mooi om te lezen

  • 05 September 2014 - 18:52

    Wilma En Antoon:

    Lieve Fieke, voor het eerst lees ik jou/jullie reisverslag en dat is niet niks.
    Wat hebben jullie nu toch allemaal al meegemaakt, gelukkig was de terugreis met veel pech en regen toch nog goed afgelopen, maar jullie zullen het wel even benauwd gehad hebben, of niet dan Fieke?
    Fijn dat jullie het zo goed met elkaar kunnen vinden, want de een niet weet, weten misschien de andere 3 dames wel.
    Probeer er elke dag zoveel mogelijk van te genieten en van op te steken, want zo;n ervaring in de Filepijnen pakt niemand meer van je af, deze tijd vergeet je nooit meer.
    Ik kijk nu al uit naar het volgende mooie of spannende verhaal, dus laat ze maar komen....... Grapje, ik wacht geduldig af hoor Fieke.
    Ik heb al een paar foto;s gezien van je, die heeft Papa laten zien op zijn telefoon.
    vele groetjes en tot de volgende keer, succes met alles van Antoon en Wilma, daaaaaaaaaaaaaggggggggggggg..............


  • 07 September 2014 - 16:55

    Clasien:

    Hallo Fieke,
    Geweldig dat je het daar zo goed naar je zin hebt. Van Nico vanmorgen bij oma al alles gehoord over de tuktuk
    Fijn dat we zo met jullie avonturen mee kunnen genieten
    Groetjes, Clasien

  • 07 September 2014 - 20:22

    Oma:

    Hallo Fieke

    Pappa laat trots alle foto's zien van jullie en ik hoor dat je het goed maakt daar .
    Pas goed op jezelf en veel liefs en groetjes van oma van den Heuevel

  • 07 September 2014 - 22:42

    Angelique:

    Hoi Fieke,

    Wat 'n prachtige ervaringen weer....behalve die verdwaling dan!
    We hadden 't van Janny al gehoord, niet meer doen hoor! ;-)
    Heel mooi om je verhaal weer te lezen...blijf vooral genieten...wij doen dat met jou mee!
    Weer veel succes en plezier meiden...Xje voor jou Fieke!
    Liefs van ons uit Afferden

  • 14 September 2014 - 08:57

    Fieke :

    Bedankt voor jullie lieve reacties!

  • 16 September 2014 - 13:47

    Eefje Diesveld:

    Hallo Fieke,
    Wat een verhalen. Wat maken jullie veel mee. Geweldig.
    Ik heb 2 vragen: willen jullie allemaal een scan maken van je ondertekende I-BPVO en naar mij toesturen. je hebt een hele leuke foto van jullie vieren op de site staan. Wij willen deze graag, ter promotie, in de hal ophangen. Zou je me deze foto kunnen toemailen. je kunt foto's namelijk niet van de site afhalen.

    Alvast bedankt en ga vooral door met genieten.

    Groet,
    Eefje

  • 16 September 2014 - 21:19

    Wilma:

    Lieve Fieke,

    GEFELICITEERD met je verjaardag, heel bijzonder om je 18 e verjaardag op de Filipijnen te vieren!

    Hele fijne dag, en nog n heel mooi jaar!

    Groetjes xxx

  • 16 September 2014 - 23:02

    Mieke:


  • 16 September 2014 - 23:08

    Mieke:

    Hey Fieke

    Hartelijk gefeliciteerd met je 18e verjaardag!!
    Maak er een extra mooie dag van.
    Dikke kus uit Altforst van de Nissies.

  • 17 September 2014 - 13:24

    Oma Cor Clasien:

    Hallo Fieke

    je wordt 18 jaar vandaag en daarom zeggen wij , hiep hiep hoera en van harte gefeliciteerd.
    we wensen je een heel leuke en gezellige dag en geniet er maar van.
    veel liefs en groetjes, en een dikke kus van Oma, Cor en Clasien

  • 19 September 2014 - 16:01

    FIEN:

    Hoi Fieke,

    Ik heb nu net op m'n werk je verhaal uitgeprint en ga het dit weekend lekker lezen.

    Helaas ben ik wel wat te laat om je te feliciteren met je verjaardag maar toch nog VAN HARTE.

    Ik hoop dat je een hele fijne dag hebt gehad.


    GROETJES FIEN

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Fieke

verzorgende IG student als stagaire in de Filipijnen

Actief sinds 07 Mei 2014
Verslag gelezen: 287
Totaal aantal bezoekers 5925

Voorgaande reizen:

07 Mei 2014 - 31 December 2014

Mijn eerste reis

18 Augustus 2014 - 03 November 2014

Stage Filipijnen

Landen bezocht: