laatste 3 weken

Vrijdag nog een dagje werken in het ziekenhuis voordat we weekend hadden. Ik werkte samen met daily op de emergency room. We werkte weer van 8 tot 4 uur.

En we hadden weekend! Zaterdag gingen we met een bootje langs wat eilanden, met een paar van het personeel van het ziekenhuis en met dr. Robillo en Helen. Hier gingen we ook duiken! We gingen ochtends vroeg al naar de boot. De zon scheen niet zo heel fel maar het was zoals gewoonlijk wel warm. We vaarde eerst een stukje en we gingen naar het eiland Talicut. Er waren een paar duik instructeurs mee op de boot. Die hadden ons onderweg uitgelegd wat voor een tekens je onderwater aan moet geven als het goed of slecht gaat en wat er aan de hand is. We waren natuurlijk wel een beetje zenuwachtig! Toen we bij het eiland aan kwamen gingen we eerst even normaal snorkelen, zonder zuurstofflessen, een pak en flippers. Eerst gingen andere mensen die op de boot waren ook duiken. Daarna gingen Naomi en ik als eerst een half uur duiken. Het was natuurlijk wel even spannend. Maar toen we eenmaal in het water waren met een pak en een divemaster bij je, voelde het wel vertrouwd. Toen ik onderwater was keek ik mijn ogen uit! Het was zo bijzonder om mee te maken, het was echt super mooi onderwater. Fel gekleurde vissen en koraal, het zag er echt super mooi uit! ook heb ik een paar zeesterren vast gehouden, en koraal aangeraakt dat voelde heel gek soms maar wel heel grappig. De dive masters hadden onderwater camera’s wat ook heel cool was want later kregen we de foto’s zelf. Ik ben geen een keer boven water gekomen omdat het niet goed ging. Toen het half uur om was gingen Daily en Ruth na ons. Later hebben we nog wat gegeten op de boot en zijn we naar een ander eiland gegaan waar dr. Robillo een huis in de bouw heeft staan. Daar hebben we natuurlijk wat foto’s gemaakt en zijn daarna weer terug naar de kust gevaren. De zee was best wild. Dus het was best eng, gelukkig kwamen we weer heel huids aan.
Zondag lekker uitgeslapen, middags zijn we naar China town geweest voor versiering te kopen voor het feest wat we in de laatste week gaan geven. Maar helaas zat die winkel dicht, dus moeten we dat even in de laatste week doen. we kwamen wel met souvenirs thuis. In de avond heb ik nog even geskyped met de hele familie, wat natuurlijk erg leuk was!

Maandag weer vroeg op voor een dagje werken in het ziekenhuis. Ik werkte samen met Daily op de OPD. Er kwamen veel patiënten met koorts enz. Daarbij moesten we de vitale functies meten. En de patiënten werden daarna doorgestuurd naar de dokter. Ook was er een man waarbij zijn teen eraf was. Ja echt letterlijk zijn teen eraf was. De patiënt had diabetes. De wond werd schoon gemaakt en verbonden. Verder op de dag niet veel gebeurt. Vanaf maandag was het nog precies 3 weken, wat heel gek klinkt voor ons omdat de tijd vliegt!
Dinsdag werkte ik samen met Daily bij de Emergency room. Het was een rustige dag. Er kwamen een paar patiënten die cuff of koorts hadden wat hier het meeste voor komt. Er was wel een man die een kiest moest weg halen in de kleine operatie kamer.
Woensdag hadden we onze laatste medical mission. We mochten de andere pakketjes uitdelen die we hadden gekocht. Toen we aankwamen was er een groot plein met allemaal kinderen. Wij gingen naar een klein gebouwtje naast het plein. We hebben alles klaar gezet, tafels met de medicijnen en een tafel voor onze pakketjes. Het stond zo ingericht dat de moeders met kinderen van medicijnen gelijk konden doorlopen naar ons. Toen alles klaar stond, kwamen de eerste mensen binnen. Het was heel leuk om de pakketjes aan de kinderen te geven. Want ze waren heel verlegen maar wel dankbaar. De rij was zo lang, en er waren zo veel kinderen dat we de pakketjes hebben kunnen opmaken. Op 12 stuks na. Een goeie schatting dus! Het was echt heel leuk en lief om te zien hoe blij de kindjes er mee waren. Wat wel weer jammer was, was dat sommige kinderen probeerde om twee keer langs te komen om twee pakketjes te krijgen. Maar daar trapte wij niet in. Later toen de rij weg was, zijn we weer terug gegaan. Het was een lange dag geweest dus we waren best moe.
Donderdag de een na laatste dag werken in het ziekenhuis. Ik werkte met daily samen op de OPD. We hebben een paar injecties gegeven en vitale functies gemeten. In de middag hadden we een evaluatie met Helen. Onze ‘eind’ evaluatie. We hebben de opdrachten in geleverd en het boekje waar we in schrijven wat er iedere week is gebeurt.
Op die dag zelf waren er twee zwangere vrouwen die al een paar cm ontsluiting hadden. Er zat dus bijna een bevalling aan te komen. Wij hadden aan het personeel gevraagd of ze ons zouden bellen als de bevalling er was. In de avond was dus ook de bevalling. Dus wij gingen kijken! De moeder was een jong meisje van 19 jaar en de vader 18 jaar oud. Het was wel heel leuk om te kijken, want het was op onze een na laatste werk dag! Het was gelukkig allemaal goed gegaan, en het kindje was gezond! De vader en moeder van het meisje waren heel blij ermee.
Vrijdag was onze laatste werkdag! Een heel gek gevoel omdat de tijd zo snel is gegaan. Ik werkte samen met daily op de emergency room. Het was een rustige dag. In de middag hebben we nog een operatie mee gekeken. Wat natuurlijk altijd interessant is om mee te kijken, ook al is het de laatste dag! Hihi het was een operatie van een vrouw die haar baarmoeder weg moest laten halen omdat daar kanker tumoren in zaten. Ook werden haar darmen onderzocht of daar nog kanker in zat. Later hebben we nog gegeten in de keuken en niet veel meer gedaan.

Zaterdag zijn we weer een dagje naar de souvenirs shops gegaan. Verassend! Haha nog de laatste dingetjes gescoord en in de avond gegeten bij de bonte koe.
Zondag hebben we alles klaar gemaakt voor de midweek vakantie naar Boracay! Het hele huisje schoon gemaakt en de tassen gepakt. Ieder mocht 7 Kilo handbagage en we hadden samen met z’n vieren een koffer van 15 Kg. In de avond nog even geslapen voordat we gingen. 1 uur zou de taxi ons ophalen bij het ziekenhuis. We reden naar het vliegveld met de koffer achterin. We vlogen van Davao naar Manilla en van Manilla naar Caticlan. Het eerste vliegtuig was een groot vliegtuig, maar vanaf manilla naar Caticlan hadden we een klein vliegtuig met propellors, dat was wel even eng want die steeg heel anders op dan een normaal vliegtuig. Toen we eenmaal waren geland werden we opgehaald door een boot. Het water was super blauw zagen we al, heel mooi! We gingen met de boot van Caticlan naar Boracay. En daar waren we, met een taxi nog even naar het ressort gereden. Toen we aankwamen keken we onze ogen uit, wat was het mooi! Een hele grote lobby met super mooie inrichting en heel aardig personeel. We werden ingecheckt en gingen daarna naar onze kamer. Een prachtige kamer met een warme douche! Haha wat hadden we die gemist. Er stonden twee tweepersoons bedden. En een klein balkonnetje. We hebben alle koffers en tassen uitgepakt. En we zijn naar het zwembad gegaan. Met de telefoon die op de kamer lag kon je bellen voor een shuttle, dat was een busje waarmee je naar bijv. het zwembad werd gebracht. Wat super handig was want het was wel een eindje rijden. Het zwembad was super mooi.. echt heel mooi, vanuit het zwembad keek je uit op de zee.. een prachtig blauwe zee… heel mooi! het was niet super druk in het ressort, dus het was lekker rustig bij het zwembad. In de avond zijn we lekker warm gaan douchen en we hebben gegeten bij het ressort. Met uitzicht op de zee en kaarsjes erbij. We zijn vroeg gaan slapen de eerste dag, omdat we natuurlijk nog moe waren van het vliegen en we uitgerust wouden zijn voor de volgende dag!
De volgende dag zijn we vroeg naar het ontbijt gegaan, we hadden het ontbijt erbij in gekocht. Het was een buffet en heel lekker! Heel veel ‘normale’ dingen ook. Daarna zijn we naar de zee gegaan, een heerlijk strandbedje uit gekozen en zonnen maar! De stranden waren spierwit en de zee was super blauw! We zijn er de hele middag gebleven, lekker in de zon gelegen en lekker gezwommen in de zee! In de avond zijn we naar Dimall gegaan, dat is een toeristen plek, een soort boulevard aan het strand met allemaal eettentjes en winkeltjes. We hebben daar wat gegeten en natuurlijk ook wat geshopt.
De derde dag zijn we weer bij het zwembad gaan liggen, hebben we ook weer lekker een dagje in de zon gelegen en gezwommen. In de avond zijn we weer naar dimall gegaan, lekker wat gegeten en gewinkeld. Echt een vakantie dit!
Donderdag, onze laatste volle dag in boracay al weer.. even ontbijten en we zijn weer bij het zwembad gaan liggen. Ons laatste dagje bruin worden! Ook deze dag zijn we in de avond naar Dimall gegaan. De laatste keer uit eten en wat shoppen daar. Daarna zijn we nog even naar de lobby gelopen om te vragen hoe het zat met onze vlucht en hoe laat we werden opgehaald. Het gekke was dat ze ineens zeiden dat onze vluchttijden waren verandert. Ze zouden in de ochtend nog even bellen met de organisatie. Op onze tickets stonden dat we half 1 vlogen, dat betekende dat we 11 uur op het vliegveld aanwezig moesten zijn. Maar hun zeiden dat we pas om 2 uur werden opgehaald.
Vrijdag was al weer onze dag van vertrek, we gingen vroeg ontbijten en vragen hoe laat we nou moesten gaan.. en ja hoor we moesten wel al 11 uur aanwezig zijn.. we moesten dus in een half uur al onze spullen pakken. Rennen vliegen.. het is wel grappig als ik er nu over terug denk.. maar we hebben het gered. We werden op gehaald en zijn met de boot terug gebracht naar caticlan. En vanuit daar vlogen we terug naar Manilla, en we zijn vanuit Manilla terug naar Davao gereden. Toen we in Davao aan kwamen hebben we een taxi terug genomen naar Callinan en hebben we alles uitgepakt en zijn lekker gaan slapen..
Zaterdag en zondag hebben we lekker uitgeslapen en uitgerust. Het huisje opgeruimd en weer boodschappen gedaan. Ook de wasjes gedaan.

Maandag, de laatste week gaat in.. een heel gek gevoel. Deze dag besloten we vroeg op te staan om langs alle instanties te gaan om te bedanken en cadeautjes te geven. We zijn eerst naar Helen gelopen om af te spreken wanneer we ons visum kaartje op gingen halen en wanneer we de spullen gingen kopen die we aan het ziekenhuis wouden doneren. Dat werd dinsdag. Dus vandaag hadden we alle tijd om langs te gaan bij de instanties waar we stage hebben gelopen om te bedanken. Eerst gingen we naar de special mind, we hadden voor de 6 kinderen een schoolmapje, dezelfde als die we hadden voor de medical mission. De kinderen waren heel blij, en ze hadden ook nog een kaartje voor ons gemaakt voor ons te bedanken. We zijn nog even op de foto geweest en zijn daarna naar de Care for the elderly gegaan. Naar mam fé dus. We hadden voor haar een bloeddruk meter en een stethoscoop gekocht. Ze was er heel blij mee. Later deze dag hebben we nog even boodschappen gedaan en verder niet veel meer gedaan.
Dinsdag ochtend zijn we al vroeg vertrokken naar de ambassade om onze visa card op te halen. We hadden alle papieren bij, maar toen we daar kwamen bleek het dat de kaarten nog in manilla waren.. Dat betekend dus dat wij geen kaart kregen.. Wij waren een beetje boos, omdat we er veel voor hebben betaalt en de ambassade had tegen ons gezegd dat wij het over 3 weken konden ophalen en inmiddels waren er al 4 weken om. Er was een Engelse man die ons vertelde dat hij al 9 weken op zijn visa card aan het wachten was.. wij schokken hier een beetje van, we vroegen ons af of je die card nodig had voordat je het vliegtuig in stapte, maar de man legde uit dat als je het bonnetje bewaarde dat er niks aan de hand was. Later stapte we weer met dods in het busje, en we hadden het goede idee om naar de Mc drive te gaan, voordat we in de rij stonden kwamen er allemaal kinderen naar onze bus, en wij hadden natuurlijk de ramen open staan. Ze vroegen allemaal om eten, maar ze schreeuwde en sloegen heel hard op de ramen daarom schrokken wij ons kapot.
Later zijn we naar de medische winkel gegaan om daar spullen te kopen voor het ziekenhuis, we hebben uiteindelijk 2 rolstoelen gekocht, 1 infuus standaard voor aan de rolstoel (we wouden er meer kopen maar ze waren uitverkocht), 3 oor thermomethers, 2 bloeddruk banden en 2 stethoscopen, 2 doosjes met mondkapjes, een vernevel apparaat, en twee setjes kleding voor de operatie kamer, omdat wij zelf al merkte dat ze deze ook te kort kwamen, nogmaals iedereen die gedoneerd heeft en dit leest, super bedankt voor het helpen, het is op een goeie plek terecht gekomen!

Woensdag zijn we ochtends naar de SM geweest, de laatste keer. Om de laatste spulletjes daar te kopen, in de avond zijn we met Jojo de kok naar de open markt geweest. Maar eerst gingen we een varken uitkiezen voor de barbecue.. ja echt een levend varken kiezen uit een stal.. er waren kleine en grote varkens. Een klein varken was rond de 3000 peso. Wat best veel geld is vonden wij. We hebben met moeite een varken uit gekozen. Daarna door naar de markt.. We gingen de spullen kopen voor de barbecue, overal stonden kraampjes met groentes, vlees, fruit en sommige dingen heb ik nog nooit heb gezien. Ook was er een kraampje met super dikke plof kippen. En ook zag in een koeienhoofd voorbij komen..

Donderdag was de dag van het feest, in de ochtend hebben we al het eten klaar gemaakt. We hebben een fruit salade gemaakt van watermeloen, papaja, mango en banaan. Spiesjes met kip, paprika en ui. Spiesjes met varken en ui. Een groente salade en kippen pootjes gekruid. De kok jojo had nog bami gemaakt en spaghetti, ook rijst natuurlijk.
We moesten ook nog stoelen en tafels halen omdat we die moesten huren, ook moesten we nog kratjes drinken. Helaas was het busje van het ziekenhuis niet aanwezig. We moesten dus in een auto met een open achterkant. Wat wel grappig was, want toen alle tafels en stoelen en kratjes er in stonden was het nog krap aan met ons vieren erbij.. haha daarna hebben we alles klaar gezet in de ruimte waar we het feest geven. Er stond al een soort open ‘partytent’. We hebben ballonnen opgehangen, tafels en stoelen klaar gezet, tafelkleed, en we hadden een Music apparaat gehuurd waar je karaoke mee kan doen. we hebben het eten en het varken er op gezet, de spullen die we gekocht hadden voor het ziekenhuis hebben we ook op een tafel gezet. We hebben nog even snel gedoucht en om 5 uur begon het. De eerste mensen kwamen al binnen en de barbecue kon aan! We hebben gegeten en gedronken. Het was heel gezellig. Ook de Nederlandse studenten waren er, ze hadden een cadeautje mee genomen voor ons, heel lief! Het feestje ging door! Rond een uur of 2 hebben we alles opgeruimd, de spullen in het ziekenhuis neer gezet en het overgebleven eten opgeruimd. De mannen die er nog zaten, de kok en nog een paar mensen van het personeel zijn nog tot laat gebleven. Maar wij waren al moe van de hele dag alles klaar maken en haasten dus we gingen al wat eerder.


Vrijdag lekker uitgeslapen, het was de planning om naar de SM te gaan, niet de normale SM waar we altijd heen gaan. We wouden een outfit scoren voor in het vliegtuig terug naar huis. We zijn ongeveer 4 uur in dezelfde winkel geweest.. haha maar we zijn allemaal geslaagd gelukkig! Daarna nog wat winkeltjes in gegaan en wat gegeten.

Zaterdag zijn we voor de aller aller-allerlaatste keer naar de souvenirs shop. De kleine winkeltjes die vol hangen met fel gekleurde tassen met de gekste printjes, de winkeltjes waar je je kont niet in kunt keren en de medewerkers van de winkeltjes je de hele tijd aandringen of je iets wil kopen. We wilden bij de bonte koe gaan eten voor de laatste keer, maar helaas was deze gesloten. In de avond nog even boodschappen gedaan, en alvast begonnen met koffer pakken, want over 3 daagjes sta ik (als het goed is) weer op Nederlandse bodem, het voelt zo gek om dat te zeggen, en ik kan het me nog helemaal niet beseffen. Maar wat vliegt de tijd!

Xxx